ඔබට සුභ උපන්දිනක් වේවා.....!

සවන පිනවන මිහිරි වදනින්

ඔබේ සිත් මල පිපියන්...

දෑස් දල්වන සොඳුරු දැකුමන්

ඔබේ නෙත් ළඟ දැවටියන්...

තබන පා යුග ඉදිරි ගමනට

මලින් පාවඩ වැටීයන්....

තවත් වසරට තබන පියවර
සුභාශිංෂණ පතන්නම්....

ඔබ උපන්දින සැමරුම් දිනේ අද

නැතේ මා ළඟ තෑගි බෝ සේ...

වසර අටකට පෙරදිනක ඔබහට

පුද කළේ තිබු වටිනාම දේ...

එවන් ආදර හමුවීම සැමදින

මතක මන්දිර ගොඩනැගේ...

මගේ ආයු ගෙන ඔබේ ආයු බල

දිනේවා....! මතු සැම දිනේ...

අපේ ආදරේ....

තරු කිණිති සාගරේ

පුර සඳ පහන් වුණේ

සඳ දියෙන් තෙමි

කොඳ මලක් ලෙසේ

අපේ ආදරේ......

දීගන්තය පුරා

හමන මද නලක් දිගේ

පාවී පාවී නැළවී එන

පියාපතක් සේ

අපේ ආදරේ...

සසර පුරුද්දද මේ

යළිදු හමු වුණේ

දෙ අත් පැටලුනේ

පිය නගමු ජිවිතේ

එයයි ආදරේ...

විරහව

සිතක පිරුණු සුවඳ අරන්

ඈතක ඔබ යන්න ගිහින්

බැලුවත් ආපසු නොහැරි

සිත ඔබ ළඟ මා තනිවී....

ඔබේ සුවඳ ඇත මා ළඟ

මා තනිකර ඔබ ගිය සද

අමාවකයි මගේ ලෝකය

පුන් සඳ නැත මට හිමි අද...

පූජාසනයට තබනට

පිපුනත් හද මල විකසිත

මුකුලිත කල ඔබේ ආදර

විඩාබරයි මගේ නෙත් යුග...

කිරි සුවඳ

කිරි සුවඳ මල්

පිපි හිනැහෙන

සුන්දරයි ඒ

පුතුගේ මුවරඳ.....

දස මසක් කුස

දරා දුක සැම

මෙලොව බිහිකල

මව යි උත්තම......

රුධිර බිඳු බිඳු

තැනෙයි කිරි බිඳු

මව්ගේ සෙනෙහස

මිලක් නැත එය....

ලොකයම නැවති ගියත් අද

නිම නොදක්නා සෙනෙ ගං තෙර

තන පුඩුවට මුවා වී ගෙන

පුතු හිදි මව් තුරුල සිපගෙන.....

සිහිනයකි මේ.............

පිපුනත් මල් කැකුළක් වී

මතු දිනකදි සුවඳ දෙන්න

බඹරෙකු නැත තව පැමිණියේ

සුවඳ ටිකක් හොරෙන් ගන්න

මල් කළඹක් අත දරාන

ඔසරි පොඩිති හැඩ බලාන

හැඩකර කුළ කුමරු සමඟ

ආසයි කුළ ගෙට වඩින්න

දස මස් පුර කුස දරාන

මව් පදවිය හිත දරාන

සිඟිති පුතකු නලවාළන

නැළවිලි ගීතයක් වෙන්න

පොඩි පැටවුන් ළං කරාන

බත් ගුලියක රස කියාන

රළු පිරි ඒ බොරළු උඩින්

පිය මනින්න කියලා දෙන්න

අඟහිඟකම් ඇත බලාන

කුළ කුමරුට අඟුළු දාන

නුඹ පැමිණෙන ඒ යම් දින

සිහිනයක්ව මට පෙනෙන්න....

අහිමි ඔබ මට...........

ජීවිතයට සුවඳ දෙන්න
පිච්ච මලක් වී පිපෙන්න
ඔබ ආවත් මගේ ලොවට
යන්න ගිය හද අරගෙන

ආදරයක් දළුලන්නට
නිහඩ කමක් මියයන්නට
ආදරයෙන් පිරුණු හිතක්
ළංවුවා හදමඩළට

ආත්මයෙන් ආත්මයට
රැදුනත් සෙනෙහස හැමකල
ඒ සෙනෙහස පුද දෙන්නට
හිමි නැත ඔබ අද මා හට

හදවත

රිදවන හදවතට
ආදරය කරන්න
ආදරය කරන
හදවත නොරිදවන්න
හදවත වෙනුවෙන්
හැමදේම කැපකරන්න
නමුත් කිසිවක් වෙනුවෙන්
ඒ හදවත කැප නොකරන්න...

ජිවිතය..........

රැගෙන ආ දෙයක් නැත
අප මෙලොව පැමිණෙද්දි
සියල්ලම හිමි වුණේ
මෙලොව ජිවත් වෙද්දි
තණ්හාව ආශාව
හද පුරා උතුරද්දි
රැගෙන යන දෙයක් නැත
මෙලොව හැරදා යද්දි
මිල මුදල් දේපළ
සුවපහසු ජිවිතය
මොනතරම් ලස්සනද
දකින විට නෙතු අගට
එහෙත් ඒ සියලු දෙය
කඳුළක්ය දිනයකදි
හද පුරා නෙතු පුරා
උතුරාලා ගලා යන
ඉතිරි කල දෙයක් නම්
පිනක් පමණක්මය
රැගෙන යන මතු භවය
සතුටු සිත් පිරී යන.......

යළිදු එන තුරු

සිත් පුරා පිරු
අමිල සෙනෙහස
යළිදු එන තුරු
හිත් තබන්
බලා ඉන්නෙමි
නෙත් තියන්

කෝළ පාමින්
අදර කතන්දර
සුළගිල්ලේ එල්ලි
කියනු කෙලසින්
උරහිසට බරදී
සෙනෙහසින්....

හැමදාම සිත ගාව

නෙත ගාව දැවටෙන්න
රහසේම ඔබ එන්න
සිත යාව වැළපෙන්න
හැමදාම ඔබ ඉන්න
පව්කාර මගේ සිතට
එපා තව දුක් දෙන්න
කිසිදාක එපා මට
තනිවෙන්න ඉඩ දෙන්න....

ඔබේ මනාලිය

නෙත් කොන බැල්මට
හිතම පුරුන කල
ආල හැඟීමක්
දැනුනයි මා හට

හැංගි හැංගි සිත
බැඳෙනා හද වෙත
සෙනෙහස දෙනවද
සසර පුරාවට

ජීවිතයේ හැමදාක
ළඟින් රැඳෙන්නට
එන්නද මං ඔබේ
මනාලියක් ලෙස....

ඔබ නවතිනකම්........

දහසක් සිතිවිලි ඉපදෙන
ඔය අපූරු සිත් යහනේ
එකම එකදු සිතිවිල්ලක
මා ඉන්නවා නම්...........
ලියැවෙන දහසක් දේ අත
එහෙට මෙහෙට යන වදනක
එකම එකදු පද පේළියේ
මා ඉන්නවා නම්......
දහස් ගණන් පැතුම් පිරුණු
නිල්මිණිවන් ඇස් දෙක ළඟ
එකම එක්දු කඳුලක් වී
මා ඉන්නවා නම්......
සසර කතර නිම වේ නම්
පුළුන් රොදක් වී එන්නම්
ඒ සසරේ කොතැනක හෝ
ඔබ නවතිනකම්........

ඔබම මිසක

ඈත දිලෙන සඳ කුමරුට
හෙමින් හෙමින් ලං වෙන්නට
පුංචි පුංචි මුතු කැටවන්
තරු කුමරිට හැකිනම්....

සිත යට තෙරපෙන සිතුමන්
පේලි පේලි හැඩ කරමින්
ලියවෙන කවි පද අයුරින්
අරුත ඔබම වේ නම්....

සිහිනෙන්වත් ඇවිත් යන්න
සත් සමුදුර එහා සිටන්
ඔබම මිසක මගේ ලොවට
කොහෙන්ද වෙන මිහිරක්........

නොලැබු පදවිය

නුඹ නළවන්නට
දෙතනේ කිරි නැත
කුසින් දරා මා
වැදුවේ නැත පුත
එනමුදු පුතුනේ
වැගිරෙන සෙනෙහස

කෙසේ කියම්දෝ

මා නුඹ හට
පැතුවත් මවු පදවිය
නොලැබිණි මා පෙර පව
එනමුදු පුතුනේ
නුඹේ මවු ලෙස
හිදිමි මෙලොව
දිවි ඇති තුර......

මගේ පුතුනේ........

කිරි සුවඳ පැතිරෙයි
දස අත
කිරි සිනා මල් පිපෙයි
ගෙය තුල
කිරුළ පළදියි
පියෙක් තුටු සිත
පුංචි බිළිඳක්
හිඳි මව අත
ලබයි උණුසුම
මවගේ ළය තුල

පුංචි පුතුනේ
අසන් හැමදින
නුඹට භාරයි
නුඹේ හෙට දින
දිරිය ගෙන
පා තබනු නිසිලෙස
දිනයි නුඹ
ලෝකයම මතු දින

එදින පුතුනේ
නුඹේ ලෝකය
එළිය වු බව
පසක් කොට ගෙන
එපා කිසිදින
මතක නැති කර
හැදු මව් පිය
දෙපළ හැම කල
එවිට දිළිසෙයි
නුඹේ ලෝකය
පළිඟුවක් බැඳි
ගෙල වට

සදාතනිකයි

සොඳුරු සිහිනෙක
සිතඟ දැවටෙන
සිනහ මල් පොදි
සිතක් නළවන
ඉකිබිදුම් නැති
සිනහා ලංවෙන
ලෙංගතුම හිත
නුඹෙයි සකිසඳ
කාලයෙ රැදු
සහසිකම් මැද
වෙන්ව යන්නට
වෙවී මතු දින
සිතඟ රැඳි
ඒ මතක ආදර
සදා නොමෙකෙයි
ගෙවෙන හැමකල

පෙම් නොකරමි

ඔබේ සිනහව ලැබෙනවා නම්
කුමටද මට මල් පොකුරු
ඔබේ කටහඬ ඇසෙනවා නම්
කුමටද මට ගී මියුරු
ඔබේ ලොකය මම නොවේ නම්
කුමටද මට යසඉසුරු
හිමි නැති බැව් දන්නවා නම්
පෙම් නොකරමි මෙයින් මතු

දම් සිල් රකිමි......

දෙපා වදිමි අවසර දෙනු මැන මෑණියනි
බෝ මලුවේ සිලි සිලියෙන් හදවත නිවුනි
සුදු වැල්ලේ පිය නැගුවෙමි පා යුග රැඳුනි
සසර දුකින් එතරවන්න මගේ සිත පිරිණි......

දෝතින් ගෙන සුදු මල් පොඩි බුදු හිමි වඳිමි
කසාවතින් සැරසි මම සිල් පද රකිමි
එපින් බලෙන් වරිග සතර එතර කරවමි
අවසන් දින දෙපා වඳිමි මගෙ මෑණියනි...

මුලුමහත් ලෝකය

මුලුමහත් විශ්වයට
ඔබ එකම එක් තරුවක්
ඒත් එකම එක් කෙනෙකුට
ඔබ පෝදා පුන් සඳක්....

මුලුමහත් ලෝකයට
ඔබ එකම එක් කෙනෙක්
ඒත් එකම එක් කෙනෙකුට
ඔබ මුලුමහත් ලෝකයක්...

ආදරය තනිවෙලා.........

පාවෙන තරුවක ලියා එවමි
මම තනිකමින් කියා
යාවෙන සුසුමක තරමකවත් දුර
නැත ඔබ ළගින් තියා
ඔබ ළඟ රැදෙනට පෙරුම් පුරන බව
කිව්වෙමි හාදු තියා

සත් සමුදුර ඔබ තරණය කෙරුවේ
ජිවිතයක් ජය ගන්න සිතා
ඔබ නැති තත්පරයක් පාහේ
අධික අවුරුදු ලැබුවේ මා
තරුවක පා කර එවමි හාදුවක්
ඔබ වෙත දෙන්න කියා

ඈත සිටන් ඔබ පුදනා සෙනෙහස
මම ළඟ තබා ගමි
සිතින් ඔබේ ළග දැවටෙනු රිසියෙන්
දෙනෙතත් පියාගමි.........

විවර වු මගේ හද

පුංචි පුංචි දිය බිඳුවන්
රාශියක් කැටි වෙමින්
සුදු පුළුන් වළා රැළි සෑදුනේ....
ලෝකයට එළිය දෙන
දිණමිණක් පායමින්
අහස් කුස සැරි සරා දිළිසුනේ....
පුළුන් වළාවන් පැමිණ
දිණමිණත් වසාගෙන
වැටෙන හිරු කිරණ පොදි පැරදුනේ...
මුකුලිතව තිබු සිත
ඔබේ එක බැල්මකින්
විකසිතව සිනා මල් පිබිදුනේ....
වළාවකට හැකිවුවත්
හිරුකිරණ නවතාලන්න
කිමද මට බැරිවුනේ
ඔබ නමින් මගේ හද
විවර නොකරා ඉන්න............

දයාබර මෑණියනි..........

සැමදාම ගිලිහුනත්
උණු කඳුලු බිංදුවක්
දැක්කමයි ඒ බිඳක
උතුරනවා සතුටක්.....

ජීවිතය ජයගන්න
ඔබට සෙවනක් වෙන්න
පෙව් රන් කිරි කඳුලු
වුනා මගෙ දිවිය සවිමත්....

මා සුවෙන් නළවන්න
ඔබ ගැයු ගී වදන්
මම ගයමි සෙනෙහසින්
සනසන්න ලොකයක්.....

මහමෙරක් බර දරන්
සිත පුරා තද කරන්
උන්නු ඒ ඇස් දෙකෙන්
දුන්නු ආලොකය සැපක්.....

ඔබ පෑව ගුණහරුකම්
වේවි මගෙ ලොව ඔපවත්
මිලක් නියම නැතිවුත්
වේවි සදහට ස්නෙහයක්...

මගෙ හද අරණට වඩින්න

පිණි ඉහිරෙන
සීත රෑක
සඳවතියට
නෙතු සලන්න
පිපිදෙන කොඳ
පුංචි මලක
සුවඳ රැගෙන
එපා යන්න
තරු පොකුරට
දසන් විදා
ඇස් කොනකින්
හිනාවෙන්න
අරලිය මල්
සුවඳ අරන්
මගෙ හද අරණට
වඩින්න

අරුම සෙනෙහස

පුංචි කඳුලු කැට හෙමිහිට
ඔබ වෙනුවෙන් වැටෙනා විට
ඒ කඳුලක වටිනාකම
ඔබට දැනුනේ නෑ..

හිත යට තෙරපෙන සුසුමන්
ඔබ වෙනුවෙන් සුසුම් ලද්දි
ඒ සුසුමක වටිනාකම
ඔබට දැනුනේ නෑ...

දෑස් රිදෙන තුරු බලාන
ඔබ වෙනුවෙන් සිටින කල්හි
ඒ දෑසක් සනසවන්න
ඔබට සිතුනේ නෑ.....

එක පාරක් රිදවු හිත
ඔබ වෙනුවෙන් ඉවසන සද
තව පාරක් නොරිදවන්න
ඔබට හිතුනේ නෑ...

මොහොතට අමතක වන සද
නැවතත් මා වෙත දිව එන
ඔබ ළඟ ඇති ඒ සෙනෙහස
හිතාගන්න බෑ...

මගේම මව් ඔබ

මගේම මව් ලෙස
කිරුළ දිනන්නට
හැකි වේ ඔබ හට
උපදින මතු භවයේ
දෝර ගලායන
ඔබෙ මව් සෙනෙහස
ලැබෙනවා නම් මට
මතු මතු සංසාරේ
කියමි කතාවක්
නලල් තලය සිප
වන්නෙමි පුතු ඔබේ
සසර පුරාවට.............

අගෙයි ඔබ මට

මගෙ දිවි බර
මට දැනෙන්නට
නොදි නුඹ හිස දරා

නිමක් නැති මග
වැරදි යන්නට
ඉඩක් නැත ණුඹ ඇත බලා

මගේ හැම දුක
නුඹෙ උර මත
හොවා හැමදේ දරා

මහ රුකකි ඔබ
ලැබුනු සෙනෙහස
එතෙමි ඔබේ සියොළග පුරා

නුඹේ මිනිසත්
කමේ වාරුව
දැනේ මට දිවි ඇති තුරා

චපලකම

අමාවක සඳ
ඔබෙන් පුද ලද
උරුමයයි කඳුලු

ගෙවුන කාලය
ලැබුන ආලය
නිමා වී සොඳුරු

පීරු පෙම් දම
දරා නෙතඟින්
විරාගය ඇරඹු

දයා ගුණයක්
ලයේ නැති බව
ලියා මට පෙන්වු...

ඹබර පහසක් නොපතන්න

සීත පිනි සළු බලෙන් ගලවා
තුරු අගිස්සක පිපුනු මල සිඹ
ඹබර තුඩකට හසු නොවන්නයි
ලොවට රහසින් කියන්නම්.............

මල් පිපෙන්නේ රොන් පුරන්නයි
ඹබරු එන්නේ රොන් උරන්නයි
සුමුදු මල් පෙති තලා සිදබිද
වෙන්ව යන්නේ දුක බෙදන්නයි........

මල් පිපෙන්නෙ සුවඳ දෙන්නයි
ලෝකයට ලස්සන බෙදන්නයි
මලෙන් ලෝකය පුබුදු වුදා
හාදු සමනළයකුට දෙන්නයි......

දයාබර නැගණියේ.............

වස්සාන සිහිනයක
පැතුම් පොදි ගුලිකරන්
නුඹ ගැබේ නෙතු දරා
බලා සිටින මිනිසුන්ට
හද කකියවන දේදුන්නක් නොවි
වැහිකැටයක් වෙයන් සොයුරියේ........
සිසි මුදුන්වන සඳ මද්දහනට
නෙතු ගිලන් වන අඳුරු නිශාව නොවී
හද සුවපත්වන
සඳ කැළුම වෙයන් සොයුරියේ.....
නෙතු කමල් සාගරයේ
කඳුලු රළ වගුරුවා
දෙකම්මුල් වෙරළ හැපි විසිවෙන
සීතල කඳුලු කැටයක් නොවී
ඒ කඳුල නිවා දමන
ඇහිපියක් වෙයන් සොයුරියේ....

හැර යන සිප් මවුනි......

හරිත තුරු ගොමු අතර
කෙලි කවට සිනා රැලි
දඟකාර හොඳ නොහොඳ
මතක දොර හැර දමා.......

පෙර දිනක මිතුදමින්
එකට අත්වැල් බැඳන්
පිය නැගු මග දෙපස
කඳුලු මල් බිම දමා....

නිල් අහස මහ පොළව
ගිඟුම් දෙන මහ හඩින්
කියන්නට සිතේ මුලු
ලොකයට කැ ගසා....

දමා යන්නට නොහැක
සිප් මවුනි දයාබර
උණුසුමේ මතක පොදි
රැඳුනු දහතුන් වස පුරා.....

හමු වෙනතුරු

අතීතයෙ සුසුම් රැළි
අපේ පිවිතුරු සිනා
නෙතින් කඳුලැලි නැගෙන
සුසුම් රැල්ලක් වෙලා
සුවඳවත් වසන්තය
නෙතු අගින් බොඳ වෙලා
සෙනෙහසින් සමු ගනිමු
යළිදු හමු වෙන තුරා.............

අපි මියෙන තුරු

සිත්විලේ පද්මයකි
ඔබේ රුව නොමැකෙනා
නෙත් විලේ නිළුපුලකි
ඔබේ සුවඳ රැදෙනා

නිමේශයකි මගේ ලොව
විපුල පිනි පොදකි ණුඹ
දිගහැරෙන පිටු අතර
සදා සිත්තමකි මට
පෑයු තනි තරුව ඔබ
සඳක් නැති අහසකට
සොහොයුරෙකි පෙම්වතෙකි
ජිවිතේ පුරාවට

විදු පියෙන් ඉපදුණු
ඒ නිමල පෙම් දමට
මිය දෙන්න ඉඩ නොදෙමු
අපි මියෙන තුරාවට........

අහිමි වු පෙම

මල් පෙත්තක් මත
රැඳුන පිණි කැට
සැඬ සුළං රැල්
වැලක වැහි පොද
දවටගෙන බිම වැටුන
මොහොතක
රිදුම් දුන්නා මතක මං පෙත
අහිමි වු පෙම නැඟි සිහියට

හිමි නැති සෙනෙහස

අහසේ දිලෙනා තාරුකවක
සිටි දැයි සිත සොයනා
සුවඳ දැනි දැනි සුව විඳින්නට
සිත පෙරුම් පුරනා
නොදැක ගුණ කද ගුණ වයන්නට
මියුරැ පද වැල් සොයමි මා
ලොවම හිමි නැති පුංචි කුසුමෙන්
කඳුලු බිදුවක් බිමට වැටුනා



සසර ආ මග එක්ව යන්නට
බැරි වුනිද පෙර පවිනා
සුළගිල්ලේ එල්ලි ලොව දිනන්නට
ඔබෙන් වර මට නැතිද මංදා
ජිවිතේ එක් වතාවක් මට
දූවේ යැයි ඔබ කියනු කවදා

උපන්දා සිට සැබෑ නොවෙනා
එකම සිහිනය ඔබයි
මගේ පිය රජුනි සැමදා

ණුඹ.......................

ගඟකි ඔබ නිහඬ
නිසල ලෙසට ගලා යන
මම පුංචි මල් පියල්ලකි
වැටුනු ගං දියට
මා ළඟින් රැදෙන බව
විටෙක අමතක වුවද
දනිමි ඔබ මා දමා
දුරින් දුර නොයන බව................

දයාබර දෑස් යුග දුර ඈත
රඳවාන
විටෙක ඔබ එකම එක
වදනකුදු නොදොඩාම
හිදින විට නුහුරා තනිකමක්
දැනුනත් හිතට
දනිමි ඔබේ හිත පුරා
රැඳුනු සෙනෙහස තරම................


බොළඳ හිතුවක්කාර
නොසන්සුන් මගේ හිතට
ඔබ ගේන ආදරේ
දනිමි මහමෙරක් ලෙසට
ඔබේ එක දසුනකින් සිත නිවී
පහන් වන
ඒ කුමන අරුමයක්දැයි
කියා දෙන්න මට..............

නේක පාට විහිද
විසිරුණු ලෝකයක
මහිත අසරණ නොකළ
සැබෑ ප්‍රේමය නුඹය
සසර සැරි සරණ තුරු
මගේම වන්නට පතන
පාරමී පුරා සෙව්
මගෙ ජිවිතය ඔබ
සත්තමයි ඒ ඔබමය...........