පුංචි පුංචි දිය බිඳුවන්
රාශියක් කැටි වෙමින්
සුදු පුළුන් වළා රැළි සෑදුනේ....
ලෝකයට එළිය දෙන
දිණමිණක් පායමින්
අහස් කුස සැරි සරා දිළිසුනේ....
පුළුන් වළාවන් පැමිණ
දිණමිණත් වසාගෙන
වැටෙන හිරු කිරණ පොදි පැරදුනේ...
මුකුලිතව තිබු සිත
ඔබේ එක බැල්මකින්
විකසිතව සිනා මල් පිබිදුනේ....
වළාවකට හැකිවුවත්
හිරුකිරණ නවතාලන්න
කිමද මට බැරිවුනේ
ඔබ නමින් මගේ හද
විවර නොකරා ඉන්න............
විවර වු මගේ හද
Posted by
සිතුවිලි
at
Friday, February 12, 2010
0 comments:
Post a Comment