ගඟකි ඔබ නිහඬ
නිසල ලෙසට ගලා යන
මම පුංචි මල් පියල්ලකි
වැටුනු ගං දියට
මා ළඟින් රැදෙන බව
විටෙක අමතක වුවද
දනිමි ඔබ මා දමා
දුරින් දුර නොයන බව................
දයාබර දෑස් යුග දුර ඈත
රඳවාන
විටෙක ඔබ එකම එක
වදනකුදු නොදොඩාම
හිදින විට නුහුරා තනිකමක්
දැනුනත් හිතට
දනිමි ඔබේ හිත පුරා
රැඳුනු සෙනෙහස තරම................
බොළඳ හිතුවක්කාර
නොසන්සුන් මගේ හිතට
ඔබ ගේන ආදරේ
දනිමි මහමෙරක් ලෙසට
ඔබේ එක දසුනකින් සිත නිවී
පහන් වන
ඒ කුමන අරුමයක්දැයි
කියා දෙන්න මට..............
නේක පාට විහිද
විසිරුණු ලෝකයක
මහිත අසරණ නොකළ
සැබෑ ප්‍රේමය නුඹය
සසර සැරි සරණ තුරු
මගේම වන්නට පතන
පාරමී පුරා සෙව්
මගෙ ජිවිතය ඔබ
සත්තමයි ඒ ඔබමය...........
ණුඹ.......................
Posted by
සිතුවිලි
at
Thursday, January 21, 2010
0 comments:
Post a Comment